[zaloguj się]
[pdf]

SALMIJAK (2) sb m

salmijak (1), sałmijak (1) SienLek (1:1).

sal- (2), [sål-]; w N i A sg drugie a pochylone; w pozostałych formach: -a- (1), -å- (1) SienLek (1:1).

Fleksja
sg
N sålmijåk
G salmijaku
A sålmijåk
I sałmijaki(e)m
inne (lat.) sg A - salmiacum

sg [N sålmijåk.] ◊ G salmijaku (1). ◊ [A sålmijåk.] ◊ I sałmijaki(e)m (1). ◊ [(lat.) sg A salmiacum.]

Sł stp: salmiak, Cn brak, Linde XVIII w.: salmiak.

Chlorek amonu, związek chemiczny nieorganiczny, krystaliczny, znany od starożytności, używany w medycynie i alchemii (2): Opuchnienie śledźiony poſpolićie polacy zową krą/ á ták kthey chorobie bárzo dobre lekárſtwo maſz: weźmi oleiu ceglánego/ á námieſzay weń Sálmijáku/ ieſt to ſol Libiyſka/ kthorą kotlarze miedź poćieráią SienLek 94v; Dnę odpądza oléy ceglány z ſáłmijakien [!]/ gdy mieſtcá nim pomázuie SienLek 123; [Też gdy roſtworzyſz Salmiak ſokiem piołynowym/ á tym ſie zębá dotknieſz/ wypadnie. SienHerb 518b; Salmiak/ Sol Ormieńſka/ Sol Amonicka/ Sal Amoniacum. SienHerb L4#, 518b, E2#v; szyfcików szklannych 35 tuzinów po groszu, salmiacum półtrzecia funta, po gr 24 InwMieszcz 1580 nr 230].

Cf SALARMONIJAK

MN