Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PUŚCIEŁY (?)

Następne hasło: PUŚCINNY »

[PUŚCINA sb f

a prawdopodobnie jasne (tak w -ina).

Fleksja

	sg
N	puścina
A	puścinę

sg N puścina. ◊ A puścinę.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Spadek, majątek odziedziczony]
- a. [Władza królewska odziedziczona]

Spadek, majątek odziedziczony: quod filie in hereditatibus quod puszczina ... dicitur ... GlosyKórn II 178, 178.

a. Władza królewska odziedziczona: gdyż i wy wolelibyście byli, [...] aby była nań [króla] tak wielka puścina nie przychodziła. PismaPolit 623.

Cf 1. PUŚCIZNA]