[zaloguj się]
[pdf]

SAMOPASNY (2) ai

samopasny (1), samopaśny (1), [samopaszny]; samopasny : samopaśny Mącz (1:1).

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNsamopaśny fNsamopasnå nNsamopaszn(e)

sg m N samopaśny (1). ◊ f N samopasnå (1). ◊ [n N samopaszn(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. błędnie: samopaska; poza tym XVII w. s.v. samopas sb.

Niepoddający się nakazom społecznym (2): Ambubaia, Káżda ſámopásna á błąkáyąca ſie niewiáſtá/ Małpá. Mącz 7c; Choenici ne insideas, Nie bądź leśny/ Sámopáśny á proznuyący. Mącz 52a.
a. [Wynikający z wyłamywania się z dyscypliny: [rozmnożyły się] pijaństwo, biesiady, marnotrawstwo [...] i od Stołu Bożego się samopaszne wyłączanie AktaSynod III 83.]

KW, (LWil)