[zaloguj się]
[pdf]

SAMOSATEN (12) sb m

samosaten (9), Samosatenus (1), samosetan (1), samoszaten (1), [samozetan]; samosaten KochZg, WujNT (8); Samosatenus GliczKsiąż; samosetan BiałKat; samoszaten SeklKat.

Pierwsze a oraz o jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie); -sa-, -se-; -ten(-), -tån.

Fleksja
sg pl
N Samosaten samosatenowie, samosetåni
G Samosatena, Samosatenusa
D samosaten(o)m
A samosateny
I samosaten(e)m samosatenami
V samozetånie

sg N Samosaten (1). ◊ G Samosatena, Samosatenusa (2). ◊ I samosaten(e)m (1). ◊ [V samozetånie.] ◊ pl N samosatenowie WujNT (4), samosetåni (1) BiałKat. ◊ D samosaten(o)m (1). ◊ A samosateny (1). ◊ I samosatenami (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. n-pers Paweł z Samosat, żyjący w III w. biskup Antiochii, zwolennik monarchianizmu dynamicznego (3): Co ſie przydawáło zá onych Heretikow/ Ariuſá/ Sámoſátenuſá/ Mánicheuſá [...] y inſſych/ od ktorych [...] diſcipułowye ſie pſowáli. GliczKsiąż L4v; Ná téy twárdéy opoce rozbił ſye Aryus/ Márcyon/ Sámoſáten/ Mánech/ Neſtoryus. KochZg A4; WujNT 845.
2. Zwolennik poglądów Pawła z Samosaty lub wyznawca rzekomej założonej przez niego sekty; w Polsce nazwę tę odnoszono do socynian (9): SeklKat O3v; BiałKat c3v; Tym tedy pierwſzym ſłowem/ iáko gromem/ Ian S. pobija ták Ebionity y Sámoſáteny/ ktorzy bluznią mowiąc/ że Pan Chriſtus przed Márią nie był WujNT 305; Mamy tedy to wyráźne ſłowo Boże/ przećiw Arianom y Sámoſátenom/ o rozdzielnośći trzech oſob ábo perſon Bozkich/ y o iednośći Boſtwá ich y nátury WujNT 827, 374, 444, 579, 845, 860; [Samoſateni/ ktorzy vczą/ iż ſłowko Logos (to ieſt Słowo) ktore ieſt v Ianá Swiętego/ nie znáczy Oſoby iedney Troyce Swięthey. RodzajLutera D3; BiałPos 239].

Cf SAMOSATENIJAN, SAMOSZATEŃCZYK

KW, (LWil)