[zaloguj się]

RYWADLNIK (2) sb m

rywadlnik (2), [rywadłnik].

-a- (1), -å- (1) Mącz (1:1).

Fleksja

N sg rywadlnik (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Narzędzie do rycia a. cięcia; cestrum, scalpellum Mącz (2): Caestrum, Dłóto/ Riwádlnik/ álbo/ yne naczinie którym dłubią. Mącz 30c; Scalpellum, et scalpelus, [...] Dłoteczko/ rywadlnik/ puſzczádło. Mącz 370b; [Rywádłnik/ Scalprum. Volck Yyy2, Xxx2v].

Synonim: dłoto.

Cf [RYLEC]

LW