![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: SARDYK | Następne hasło: [SARGAN] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
SARDYN (2) sb m
Fleksja
D sg sardynowi.
Sł stp, Cn, Linde brak.
min. Sard, kamień ozdobny, odmiana agatu o zabarwieniu brązowoczerwonym; sardius Vulg (2): Bo pátrzay co Apoſtoł powiáda: Iż widział ſiedzącego ná máieſtacie/ á wzrok iego był podobien ku Iáſpidowi y ku Sárdinowi. RejAp 47v.
Wyrażenie: »kamień sardyn« (1): A ten śiedzący [na stolicy niebieskiej] był poyźrzenim podobny kámieniowi Iáſpiſowi/ y Sárdynowi [lapidis ... sardinis] WujNT Apoc 4/3; [TomZbrudzAp 4/3].
MN