[zaloguj się]

[DEPTACZ sb m

Fleksja

N sg deptacz.

stp, Cn brak, Linde XVI w. s. v. łazęga.

Ten, który depcze:
Szereg: »deptacz albo łazęka«: Moáwie bądz (ty) im pochronką przed ſkazcą/ bo vſtał wywyćięgácż/ dokonał ſię ſkazcá/ ſkońcżył ſię ktory podeptywał (marg) wł: deptácż/ álbo łázęká. (–) z ziemie. BudBib Is 16/4 (Linde).]

TK