[zaloguj się]
[pdf]

2. ROŚCIENIE (2) sb n

o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w 1. rościenie); końcowe e z tekstów nieoznaczających é lub oznaczających niekonsekwentnie.

Fleksja
sg
N rościeni(e)
G rościeniå

sg N rościeni(e) (1). ◊ G rościeniå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rzeczownik od „rościć”: sprawianie, aby wyrastało a. odrastało; też sprawianie, aby rosło obficiej a. bujniej (o włosach, zębach) [czego] (2):
Wyrażenia: »rościenie włosow« [szyk zmienny] (1): Náuká Czernienia. y rośćienia włoſow SienLek 48 żp; [Włoſow mnożenie/ [...] ſzukay włoſow rośćienie. SienHerb C#3d].

»rościenie ząb ([zębow [komu]])« [szyk zmienny] (1): (marg) Rośćienie ząb. (–) Ieſli kto chce pośpieſzyć/ áby dźiećięćiu rychło zęby roſły/ rozmieſzay mozgu iágnięcego [...] SienLek 75; [Zębow rośćienie Dźiećiom SienHerb D#a].

Cf ROŚCIĆ

MPi