[zaloguj się]

ŁUDARKA (1) sb f

Fleksja

D sg łudarce.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Obłudnica, zwodzicielka; tu w przen:
Szereg: »łudarka a zwodnica«: ieſlibyś ſie ſwiátu przećiwił álbo forthunie łudárce á iáko zwodnicy iego/ pátrz ná oycá á ná mátkę tu ná ſwiecie/ ktorzy dziatki máią miedzy ſobą/ iáko ie rozno miłuią RejZwierc 178v.
2. [Zwodzenie, mamienie:
Wyrażenie: »łudarkami zawiedziony«: gdyż oto widzimy wielu/ nie trwogą krzyżá iákowego/ ále łudárkámi chytrymi á głoſy Syreńſkimi być záwiedzione GilPos 180.
Szereg: »łudarki a głosy syreńskie« cf Wyrażenie. (Linde).]

KCh