[zaloguj się]
[pdf]

NIEZGRABNY (4) ai

Zawsze w pisowni łącznej.

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNniezgrabny fN nN
G G Gniezgrabnégo
A Aniezgrabną A
pl
N m pers niezgrabni
subst niezgrabn(e)

sg m N niezgrabny (1). ◊ f A niezgrabną (1). ◊ [n G niezgrabnégo.] ◊ pl N m pers niezgrabni (2). [subst niezgrabn(e).]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.; poza tym XVIII w. s.v. zgrabny.

Pozbawiony zręczności w ruchach, źle zbudowany; nieudany, do niczego; achrestus Calep; abnormis Cn (4): Z Krolá ſwégo Spártánie wźięli wielką winę/ [...] Ze był obrał niezgrábną iákąś żonę ſobie: Niewiéſz/ pry/ że my krolów czekamy po tobie? KochDz 106; Calep 17a; [Nuż iáko nie zgrábne niewinne dźiatecżki y nie ſudámne niewinne niewiaſtki/ á ludźie w lećiech zeſzłe/ bywáią bez miłośierdźia vćiśnieni y mordowani WerVotum 34].

W połączeniu szeregowym (1): iáko ſie rodzą drudzy ták nikcżemni/ ták niewdzięcżni/ ták niezgrábni/ że nie może cżłowiek inácżey wierzyć/ iedno że ie náturá ná poſmiech miedzy ludzie puśćiłá GórnDworz D2.

[W przeciwstawieniu: »niezgrabny ... porządny«: dowiedźiał ſie [Kserkses] w ten czás/ iáko wielka rózność ieſt/ kto wiedźie gromadę wielką motłochu nie zgrábnégo ná woynę/ á kto porządné/ choć nie wielkié woyſko wiedźie. SenekaGórn 311.]

Szereg: »niezgrabny i ciężki« (1): obrzymowie/ mimo to/ iż miewáią niemal záwdy rozum tępy/ bywáią też niezgrábni y cięſcy do káżdey rzecży GórnDworz E.

Synonim: ciężki.

AK