[zaloguj się]
[pdf]

BARANCZUCH (1) sb m

Fleksja

N sg baranczuch.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Peior. od „baraniec” ‘zwierzę racicowe’; tu pogardliwa nazwa (przezwisko) Tatarzyna: Báránczuch Tátárzyn/którégo był pan iego w Rzymie Kárdynałowi iednému dárował/ kiedy go potym po kilku lat ieden z znáiomych tráfiwſzy ſie do Rzymu pytał/ iáko ſie ma: powiedźiał. Nie dobrze/ trawę iéſz kak báran: dáiąc znáć że mu ſie ſáłatá Włoſka niepodobáłá. KochAp 9.

KN