BARANI (54) ai
Oba a jasne.
Fleksja
sg |
m | N | barani |
f | N | baraniå |
n | N | barani(e) |
G | barani(e)go |
G | barani(e)j |
G | barani(e)go |
A | barani |
A | baranią |
A | barani(e) |
I | baranim |
I | baranią |
I | baranim, barani(e)m |
L | baranim |
L | |
L | |
pl |
N |
subst |
barani(e) |
G |
baranich |
A |
subst |
barani(e) |
I |
m |
baranimi |
f |
barani(e)mi |
L |
baranich |
sg m N barani (3). ◊ G barani(e)go (2). ◊ A barani (7). ◊ I baranim (2). ◊ L baranim (1). ◊ f N baraniå (3). ◊ G barani(e)j (2). ◊ A baranią (5). ◊ I baranią (1). ◊ n N barani(e) (5). ◊ G barani(e)go (3). ◊ A barani(e) (1). ◊ I baranim CzechRozm (2), barani(e)m (1) FalZioł. ◊ pl N subst barani(e) (3). ◊ G baranich (4). ◊ A subst barani(e) (6). ◊ I m baranimi (1). f barani(e)mi (1). ◊ L baranich (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
Przymiotnik od „baran” ‘racicowe zwierzę domowe’;
arietinus Mącz, Calep, Cn; agninus, Cn (54):
Mięſem baraniem ſpalonym dobrze ieſt mazać albo poſipować morpheą y parchy FalZioł IV 3a;
Thakież żołć Barania boleſć w vſzu ktora przychodzi z zimna / vzdrawia FalZioł IV 3b,
III 38d,
IV 2b,
3a,
3b,
20b;
Drugi ſie zdáleká kłánia Choć nánim ſſubá báránia Alić worek zniey wygląda RejRozpr C3;
Item wgayewym mlynye za dolſkiem chlopu yednemv kozuch barany dobri vkradl y toporek LibMal 1545/104,
1544/87,
1545/105v,
1547/127,
130v;
Przedaymyż go daleko/ gdzie w czudze krainy A ſuknią baranią krwią/ iego pokropiemy RejJóz A8v;
ZapWar 1511 nr 2091;
Leb iáko v Niedźwiedzyá/ á Báránie rogi RejWiz 166;
Leop Ex 36/19;
BibRadz Ex 26/6,
Ioz 6/4;
Pełęnech ofiar ſkopowych y tłuſtośći ich/ á krwie wołowey y bárániey y kozłowey niechciałem. BielKron 94,
6,
33 [2 r.],
38v,
261,
318,
387,
456;
Mącz 374a;
Máść ktemuż: weźmi łoiu Bárániego/ álbo ſmalcu świeżego wieprzowego/ roſtoṕ ná panewce á wley na dobre wino SienLek 62,
8,
9;
BielSpr 54,
61;
BudBib Ex 25/5,
1.Reg 15/22,
Is 34/6;
CzechRozm 261v [2 r.];
SkarŻyw 212,
262 [
2 r.];
Báptiſtá/ vbrawſzy ſię w báránią ſkorę ſzárą/ wełną ná wierzch. MWilkHist G did;
ktory [język hebrajski] wołu zowie ſynem wołowym Báráná ſynem báránim CzechEp 307,
[382];
KochFr 99;
Calep 95a,
923a;
WujNT 286;
Miáſto złotego włoſá śierść báránią Przywiozł w okręćie z Kolchow młodą pánią KlonFlis D;
KlonWor 35. W charakterystycznych połączeniach: kożuch (kożuszek) barani (-a,-e) (10), krew (3), łoj (3), mięso (12), rogi (rożki) (4), skora (skorka) (10), szuba (szubka) (2).
Przysłowia:
Nie zręcżna to fortuná, gdy ieden nárzeka Z tárgu idąc; á drugi Wygrałem, wykrzyka. Ták właśnie wilcżą ſtypą bywa śmierć báránia KlonWor **2v. A gdźie tey [miłości] mieć nie będźiem/ y coż nam po Wierze? Będźiemy iáko Wilcy w báránim vbierze. Prot B3.
Szereg: »barani albo skopowy« : Arietinus, Ut, caro arietina, Báránie/ álbo/ Skopowe mięſo. Mącz 16a.
Synonim: jagnięcy, skopowy.
Cf BARANOWY, BARAŃCZY
BC