[zaloguj się]
[pdf]

BAŻANT (8) sb m

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N bażant bażantowie, bażanty
A bażanta bażanty

sg N bażant (3). ◊ A bażanta (2). ◊ pl N bażantowie (1) RejWiz, bażanty (1) SienLek. ◊ A bażanty (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

zool. Phasianus colchicus L. (Rost); ptak z rodziny kurowatych; phasianus BartBydg, Calep, Cn; fasianus, phasanus BartBydg; phasis, scythica volucris Cn (8): BartBydg 55b; Báżántowie po drzewkach nadobni latáią/ A kurcżątká by mrowki pod nimi gmeráią. RejWiz 65, 65v, 72v; Wſzythcy ptacy tęgiego ćiáłá: Kápłuni/ Kuropátwy/ ćietrzewie/ Báżánty/ Iárząbie/ [...] niedobreć chude bárzo/ á ſtáre. SienLek 9; Nie káżdégo/ iáko wiéſz/ z Báżánta [!] być może/ Rychléy Kozłá wżdy człowiek álbo Gęś przemoże. PudłFr 12; Calep 799a [2 r.].

Synonimy: fazant, fazyjan.

KN