[zaloguj się]
[pdf]

BEDELLUS (2) sb m

Oba e jasne.

Fleksja
pl
D bedellusóm
inne sg N (lat.) - bedellus

sg N (lat.) bedellus (1). ◊ pl D bedellusóm (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. sapient.

Woźny szkolny, uniwersytecki, pedel, sługa rektora noszący przed nim insygnia władzy [bedellus Łac śr] (2): Studentóm/ Piſárzóm/ Drukárzóm/ Bibliopolóm/ Bedelluſóm/ y ich towárzyſzóm wſzyſtkim/ którzy ſie iedno dla náuki do miáſtá przerzeczonégo Krákowſkiégo vdádzą/ y tám mieſzkáć będą/ Artykuły ſpiſáné á ná tym Cyrográphie wyrażoné niezgwałcenié chowáć obiecuiemy SarnStat 201, 203.

KN