« Poprzednie hasło: BESTLIWOŚĆ | Następne hasło: BESTWIĆ » |
BESTLIWY (3) ai
Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie e jasne (tak w bestyja).
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
n | G | bestliw(e)go |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | bestliw(e) |
G | bestliwych |
n sg G bestliw(e)go (1). ◊ pl N subst bestliw(e) (1). ◊ G bestliwych (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów).
Znaczenia
Pożądliwy, niepowściągliwy, rozpustny [bestialis Łac śr] (3): A o roſtárgánie ſie theż nieboię/ bo náſze Polki nie ſą beſtliwe. GórnDworz V; Temu práwi kto ieſt ná vrzędzie/ nie telko ręcze od bránia podarkow/ ále y ocży od weźrzenia beſtwliwego [!] trzebá mieć powſcięgliwe. GórnDworz Aav; á tę wſzytkę ſpráwę około praw porucżmy ludźiom w práwie biegłym/ Filozofom y Hiſtorykom/ iáko tym/ ktorzi wżdy więtſzy rozſądek máią/ á ſkromnieyſzych y nie ták beſtliwych namiętnośći [et minus perturbatis affectibus]/ iáko inſzi ludźie/ vżywáią. ModrzBaz 97.
BZ