[zaloguj się]
[pdf]

BETA (1) sb f

Fleksja

I sg betą.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nazwa drugiej litery alfabetu greckiego odpowiadającej spółgłosce „b”; tu przen:
Zwrot: »umieć alfę z betą« = być wykształconym człowiekiem: A niech go ia téż [wina] ſkoſztuię: Boć y ia ſmák w beczce czuię. A nie żał [!] mi żem póétą/ Ieſt coś/ vmiéć álphę z bétą. KochFr 127.
Wyrażenie: »alfa z betą« cf »umieć alfę z betą«.

KN