[zaloguj się]
[pdf]

BEZPIECZNIK (3) sb m

Zawsze beſ-.

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w tej rodzinie wyrazów).

Fleksja
sg pl
N bezpiecznicy
D bezpiecznik(o)m
V bezpieczniku

sg V bezpieczniku (1). ◊ pl N bezpiecznicy (1). ◊ D bezpiecznik(o)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Człowiek pewny siebie, zarozumialec (tylko w odniesieniu do biegłych w Piśmie św.) (3): RejAp 32; Támże Pan powiedáć racży tym tákim fáłeſznym beſpiecżnikom: Iż ie dam na lekkość á ná poſromocenie wiecżne RejPos 189v.
Szereg: »mistrz a bezpiecznik«: Ták iż oni Miſtrzowie á oni beſpiecżniczy o zakonie ſwoim/ ſzemráli á mowili przećiwko iemu RejPos 166v.

BC