[zaloguj się]
[pdf]

BIAŁA GŁOWKA (7) sb f

Pierwsze i drugie a pochylone; teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o pochylone; końcowe a jasne.

Fleksja
sg pl
N biåł(e)główki
G biåł(e)jgłówki biåłych główek
L biåłych główkåch

sg G biåł(e)jgłówki (1). ◊ pl N biåł(e)główki (4). ◊ G biåłych główek (1). ◊ L biåłych główkåch (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dem. od „biała głowa” ‘kobieta’; młoda, lekkomyślna kobieta (7): Rzekł [ojciec]/ wiem ia miła corko że wy białegłowki/ Będąc thák mdłym nacżyniem cżęſto vpadacie HistLan C4v, A3v, B3v, D2.
Szeregi: »pijaństwo a białe głowki« (2): ony Sámſony/ one Alexándry/ ony Báltázáry/ ony Herkuleſy/ wſzytko to pijańſtwo a białegłowki poráźiło. RejZwierc 62v; WerGośc 257.

»wino a białe głowki«: Y Mędrzec poświádcża/iż wino á białegłowki/ mądre ludźi w błazny odmieniáią. WerGośc 244.

LZ