Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BICZOWY

Następne hasło: [BICZYSKO] »

BICZYK (4) sb m

Fleksja

	sg
N	biczyk
I	biczyki(e)m

sg N biczyk (2). ◊ I biczyki(e)m (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Dem. od „bicz” ‘bat’ (3)
2. Sznurek korali (1)

1. Dem. od „bicz” ‘bat’; flagellum, scuticula Mącz (3): VSſem iawné mily panie poſtrachu twégo znamię vcżyniles/ gdy bicżykiem ſ powrozów vdzialanym/ wſſytki kupuiącé ij przedáwaiącé ſkoſciola wyrzuciles OpecŻyw 87v; Flagellum, Biczyk/ Rozeczká. Mącz 129c, 376c.

2. Sznurek korali (1): Możeſz odpróć y té wzorki/ Czysćie ták námá z paćiorkowym biczykiem. KochFr 17.