[zaloguj się]
[pdf]

BIESAŻKI (3) sb f pl t

bié- (1) Strum, bie- (1) Mącz; a pochylone (z wyjątkiem G pl).

Fleksja
pl
N biesåżki
G biésażek
A biésåżki

N biesåżki (1). ◊ G biésażek (1). ◊ A biésåżki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dem. od „biesaga” torba, worek podwójny przewieszany na piersi i plecy; manticula Mącz (3): Manticula diminutivum, Bieſaſzki/ Kápſeczká/ Mántyczká. Mącz 208c; [chłopi] brodząc/ z włokiem/ ábo y na brzég wyćiągnąwſzy/ kradną ryby/ máią pod ſukniámi worki iákié álbo biéſaſzki zánádrá/ w bóty/ ná głowę w czapkę/ wſzędy kędy może. Strum I.
Przen (1):
Wyrażenie: »misterne biesażki (Iudasza)«: Pożycżayże bliźniemu: lecż ſię nie ſpodźieway Lichwy: [...] Bowiem lichwá bezbożna/ Iudaſzow poſáżek/ Należy też do iego miſternych bieſáżek. KlonWor 79.

Synonimy: kapseczka, mantyczka, worek.

KN