[zaloguj się]
[pdf]

BIK (4) sb m

Fleksja
sg pl
N bik
G bik(o)w
A bika
I biki(e)m

sg N bik (1). ◊ A bika (1). ◊ I biki(e)m (1). ◊ pl G bik(o)w (1).

Sł stp notuje w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Przezwisko (albo wyzwisko) pogardliwe o różnych zastosowaniach i odcieniach znaczenia, zbliżone do: prożniak, nieuk (4): KrowObr 242v; Co zá wyſługá będźie v tych Wángelikow? Ledwo ſię przy nich żywi kilká młodych bikow. Prot B; Ty wieſz ſam iák był przed tym/ [brzuch] iák bęben nádęty/ Ták iż bik miał weń kołácąc/ iáko łuk nápięty. PaxLiz C4.
Wyrażenie: »hardy bik«: A on vmyſlnie y łatwią rzecz zátrudniáć będźie/ [...] Wyrywáiąc dźiwne Práwne Láćinſkie Terminy/ Ale muśiſz iuż ná ſtronę pánie duſzko zniemi. Bo thu [tj. w dziele Groickiego] proſtak naydźie wſzytko iuż Polſkiem ięzykièm/ Niebędźie ſye przed twą mnoſćią [!] kłániał hárdim bikiem. GroicPorzRej C3v.

KN