![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BLASKI | Następne hasło: [BLASKOWATY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BLASKOOKI (1) ai
a jasne; oba o prawdopodobnie jasne (tak w formancie -o- oraz oko).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | blaskooki | f | N | blaskookå |
sg m N blaskooki. ◊ [f N blaskookå.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Zezowaty; może: mrużący oczy; paetulus, paetus Cn: Ieſth theſz y kmyeczyow brath chlop blyaſkooky kthori nawſtąpni jarmark wſzal czapką zyelyona y thacher nozi LibMal 1545/98v.
[W połączeniu szeregowym: Rufam ne illam uirginem cæſiam ſparſo ore adunco naſo. Ona to liſowátá/ iákoby krzywouſta/ błáſko oka/ párſkonoſa. TerentMatKęt I3v.]
Synonim: brlokowaty.
Cf BLASKATY
KN