[zaloguj się]
[pdf]

BLISKOWAĆ SIĘ (6) vb impf

się (5), sie (1).

Tekst nie oznacza pochyleń; prawdopodobnie wszystkie samogłoski jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf bliskować się
indicativus
praes
sg
3 sie bliskuje
conditionalis
sg
3 m by się bliskował

inf bliskować się (5). ◊ [praes 3 sg sie bliskuje.] ◊ con 3 sg m by się bliskował (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. praw. Dochodzić dziedzictwa prawem „bliskości” (6): Nad to Vtćiwy Broſzk Kurk [...] przyſliubil ſąm od ſiebie i potomſtwa ſwego pokoi także wieczny, za pytanięm ſ prawa, ieſliby ſię iakimkolwiek obyczaiem bliſkowac chcial. ZapKościer 2, 74.

bliskować się czego: kto ſię tego bliſkowac będzie chcial tedy i dlug i wydatek [...] będzie powinięn iemu nadgrodzic ZapKościer 5v.

bliskować się do czego (2): a druga czorka Zophia y ynnye do thego nycz nyemayą, albo yeſzly by ſzę kto blyſkował do thego Soltiſztwa ZapKościer 35v, 54v.

Szereg: »bliskowac się albo spierać«: yesly ſzebi ſze by chczely bliſczowacz albo spyeracz: ty wloki: a by teraſz stanyęli ZapKościer 64v.
2. [Zbliżać się [komu]: Iáko trawá kwiát polny [...] Ták teſz Czlowiek zagynie/ Koync ſie mu bliſkuie. Krofej L5v.]

BZ