Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BŁAWACZ

Następne hasło: BŁAWATNO »

BŁAWAT (7) sb m

bławåt (1), błåwåt (1), bławat (1); bławåt GórnDworz; błåwåt : bławat SienLek (1 : 1) (Cn pierwsze a jasne, drugie pochylone).

Fleksja

	sg
N	bławåt
L	bławåcie

sg N bławåt (6). ◊ L bławåcie (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

1. bot. Centaurea Cyanus L. (Rost); bławatek, chaber, modrak (6)
2. Kosztowna tkanina jedwabna (przeważnie błękitnego koloru) (1)

1. bot. Centaurea Cyanus L. (Rost); bławatek, chaber, modrak; calta Murm, Mymer¹, BartBydg; sandelicus BartBydg; cyanus Cn (6): Calta. Blawat Murm 117; Mymer¹ 17v; BartBydg 21b, 136; Bławat/ Modrak/ Cyanus minor SienLek 234v, X.

2. Kosztowna tkanina jedwabna (przeważnie błękitnego koloru) (1):

Przysłowie: Nie káżdi pan/ co w błáwacie. GórnDworz L8v.

Synonim: 1. modrak.

Cf BŁAWACZ