[zaloguj się]

BŁOTKO (1) sb n

Fleksja

L sg błotku.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Dem. odbłoto” ‘ziemia rozmokła, kałuża:
Zwrot: »w błotku po uszy utonąć«: Bo namędrſzy woźnicá á kiedy mdłe konie/ Tedy w namnieyſzym błotku po vſzy vtonie. RejWiz 119.

LZ