[zaloguj się]

BŁOTOŁOŻNY (1) ai

Fleksja

A pl subst błotoł(o)żn(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Nurzający się w błocie; ubłocony:
Wyrażenie: »błotołożne świnie«: Wodká modropłonąca / co z niey rozum płynie: Lecż odſyła do do mu błotołożne świnie. KlonWor 69.

LZ