« Poprzednie hasło: BOCZYĆ SIĘ | Następne hasło: [BOĆWINA] » |
BOĆ (1376) cn
o jasne.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
- 1. Spaja wypowiedzenia wskazując na zachodzący między nimi stosunek przyczynowy
(1363)
- A. Wprowadza wypowiedzenia przyczynowe (1198)
- B. W związku wypowiedzeń luźno nawiązanych wprowadza wypowiedzenie uzasadniające, wyjaśniające, uzupełniające treść poprzedniego (165)
- 2. Wprowadza wypowiedzenia lub składniki wyjaśniające: a mianowicie
(10)
- a. Wypowiedzenia (2)
- b. Składniki (8)
- 3. Wprowadza dodatkową uwagę, uzupełnienie; etiam PolAnt (3)
Połączenia: »boć i« (3): Zás też yeſſcże bácżnego potrzebá y wyrozumyáłego/ áby z żoną obchodzic ſie vmyał/ boć y z żoną vmyeć potrzebá yáko theż s cżem inſfem. GliczKsiąż P3 (2); WujJud 53v.
»boc oto« (12): wſſakemci iá matka twoia a vbogá/ botz oto iuż niemám żádnégo ktoby mię pocieſſyl OpecŻyw 143 (4); WróbŻołt 73/23 (3); MurzNT Luc 6/23; Dayćie oto tey dziećię to żywe/ niezábiyayćie go: boć oto tá ieſt mátká iego. Leop 3.Reg 3/27; BibRadz Ps 68/34; PaprUp L3v; WujNT Luc 6/23.
»boć też« (19): Wielkieyći ſzkody nie dziáłam/ Boć też wielkiey śiły nie mam BierEz M (3); RejKup e2v; RejRozm 392; Leop Luc 11/4 (2); Y odpuść nam grzechy náſze/ boć też y my odpuſzcżamy wſzytkim ktorzi nam ſą winni. BibRadz Luc 11/4; RejZwierc 236; BudBib I b3; CzechRozm 198v; CzechEp 37 (3); PudłFr 39; Biádá kiedy was będą wychwáláć wſzyścy ludźie: boć też tákże czynili fałſzywym prorokom oycowie ich. WujNT Luc 6/26; KmitaSpit C; RybWit B3v; ZbylPrzyg A4.
»boć więc« (3): A ták nie bądź tym chłopem á nie dáy ſie zwodzić/ Boć Więc drudzy niż pomoc więcey będą ſzkodzić RejWiz 61v; RejZwierc 19; CzechEp 100.
Połączenia: »boc i« (4): Bo ſławá dobra ſpełná zdrowie ſpełná y mieſzek nie ták rychło ſklęſnie/ iáko u Woytá názáiutrz po ſwiętym Marcinie kiedy z dworá idzie. Boc y mieſzek ieſt dobry towárzyſz/ ſzkodá go ledá o co gniewáć. RejZwierc 61; WujJud 173v (3).
»boć oto«: Cżemu oblicże twe odwraczaſz/ y cżemus miły panie zapamiętał vbostwa naſzego y ſmutku naſzego [...] Boć oto vniżon ieſt barzo w prochu żywoth naſz/ przylnął do ziemie żołądek naſz. WróbŻołt 43/24.
»boć też« (2): Niechże wierę dobry brát rozumie á ſzácżuie iáko racży/ boć też to záprawdę drudzy nie z żadney zazdrości cżynią. RejZwierc A2v; CzechEp 323.
»boć więc«: A gdy by ſie iako wroćił [wasz brat] bylibyſcie radzy Boć więcz pan Bog dzywno ſwoie po ſwiatu roſſadzy RejJóz O6v.
»boć zaprawdę«: Ktorym á cżego więcey trzebá życżyć/ iedno áby mieli myśl zdrową wćiele zdrowem? Boć záprawdę ſerdecżne niemocy/ niebezpiecżnieyſze ſą niżli ćieleſne [Omnino animi morbi periculosiores sunt] ModrzBaz 66.
Połączenie: »boć inak«: Ey nuſz y wy ſtych Liliy bierzćie przykład Roż[e]/ A roſtzerſtwiayćie ſie teſz dziś przez ſlowo Boże. Boć inak niezákwitną tu wáſze zacnośći KrowObr Av.
Połączenie: »boć ... (a) przeto« (8): PatKaz II 71; Incola ego ſum in terra non abſcondas a me mandata tua. Boć ią ieſtem pielgrzym na ziemi/ á prżetho nie racży zataiać odemnie przykazania twego. WróbŻołt 118/19 (3); Leop 1.Mach 11/10; ieſli kto ieſt mądry/ wyrozumie/ á kto roſtropny pozna to/ boć drogi Páńſkie proſte ſą/ przeto też w nich ſpráwiedliwi chodzić będą: ázáś przeſtępcy/ odtrącą ſie ná nich. CzechRozm 116v; Abowiem wam powiedam iż może Bog z tych kámieni wzbudźic ſyny Abráhámowi. Boc iuż śiekierá do korzenia drzew ieſt przyłożoná. A przetoż káżde drzewo nie rodzące owocu dobrego/ będźie wyćięte/ y w ogień wrzucone. WujNT Luc 3/9 (2).
Połączenia: »boć i«: W káżdey ſpráwie pocżćiwość miárę Záchowaymy/ A co s końcem przypáść ma/ ná to poglądaymy. Boć y vbior nie wádzi gdy ná nim forboty/ Vpſtrzone pocżćiwoſcią/ á bramy ze cnoty RejWiz 18.
»boć oto« (6): Racży mię wyrwać od tych ktorzy zle cżynią á od mężow krwie wybaw mie. [...] Boć oto iuż wzięli żiwot moy/ rżucili ſie gwałtem na mię mocżarze. WróbŻołt 58/4 (5); Leop Ps 50/7.
»boć też« (2): RejRozpr D2v; wiemy że ieſliby źiemſki dom náſz tego mieſzkánia był zepſowány/ iż budowánie mamy od Bogá/ dom nie rękomá robiony wiekuiſty w niebieśiech. Boć też w tym wzdychamy/ żądáiąc być przyobleczeni mieſzkánim náſzym ktore ieſt z niebá WujNT 2.Cor 5/2.
»boć zaiste« (3) Naukę zaś ſtyi że Hiſtorjiéi możęm poiąe wielce pożyteczną około modlitwy naſzyi iakáby a iako gorącá miáła być Boć zajſté ledwie który człowiek może się doſkonaléi modlić/ niſz tą niewiaſta/ któryi nie nieobráźiło/ nie ku przeſtaniu prośby nieprzywiodło MurzNT 78v (3).
»boć zaprawdę« (8): MurzNT 28v; [list] przekłáda pewność prziyaćielſtwá/ nád wiárę doſwiádcżoną/ y nową prziaźń nád ſtárą. Boć záprawdę toć ieſt prawdziwe powinowáctwo/ á prawie Chryſtuſowym zwiąſkiem ſpoione/ ktore nieiáki w domowych rzecżach pożytek: nie tylko obecnoſć ćiał: nie pochodziſte á łágodne y głádkie pochlebſtwo: ále boiaźń boża/ y boſkieo piſmá ſpołecżna nauká iednocży á ſpáia. Leop B2 (3); OrzRozm F2v; Lecż nieieſt to wykładáć/ ále práwá dobrze nápiſáne wykręcáć. Boć záprawdę niepożytecznym ma być on rozumian [Profecto enim inutilis putandus est]/ kto niecżyni tego co ná iego powinność należy ModrzBaz 99v (2); LatHar 491.
AK