[zaloguj się]

BOGOMOWCA (1) sb m

Fleksja

N pl bogom(o)wce.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Człowiek mowiący o Bogu, poświęcający się nauce o Bogu i wierze, teolog [kalka gr. θεóλoγoς]: o czym [o żywiołach] mądrzy Bogomowce dowodnie piſzą SienLek 28.

ZZie