« Poprzednie hasło: BOGOMOLSTWO | Następne hasło: [BOGOMOWNOŚĆ] » |
BOGOMOWCA (1) sb m
Fleksja
N pl bogom(o)wce.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Człowiek mowiący o Bogu, poświęcający się nauce o Bogu i wierze, teolog [kalka gr. θεóλoγoς]: o czym [o żywiołach] mądrzy Bogomowce dowodnie piſzą SienLek 28.
ZZie