[zaloguj się]
[pdf]

BORYT (3) sb m

o niekreskowane.

Fleksja
sg
N boryt
A boryt

sg N boryt (3). ◊ [A boryt.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

bot. Prawdopodobnie: Saponaria sp. L.; mydlnica, rodzaj roślin z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae), z ich liści i korzeni produkowano środki myjące [z hebr. bōrît - ‘mydlnica; ług, mydło’] (3): Choćbyś ſię wymyłá ſáletrą/ y námnożyłábyś ſobie mydłá [Quia si laveris te in nitro, et multiplicaveris tibi borith, signata est inquitas tua coram me]/ znácżna (przed ſię będzie) niepráwość twoiá przedemną/ mowi Pan Iehowá. (marg) Borith wedle niektorych ieſt ziele do wymywánia brudu zgodne. (‒) BudBib Ier 2/22, I 467v marg; [Bo on ieſt by ogień wypáláiący/ y iákoby (Boryth) źiele fárbierſkie Leop Mal 3/2; WujBib 809b marg].
Wyrażenie: »boryt blecharzow«: Lecż kto wytrwa dniowi przyśćia iego? á kto zoſtoi ſię gdy ſię on z iáwi? Bo ieſt iáko ogień wypaláiący/ y iáko borith blechárzow [borith fullonum; mydło fárbierſkie BibRadz, źiele fárbiérſkié WujBib]. BudBib Mal 3/2.
[Zestawienie: »ziele boryt« = herbum borit Vulg: Leop Ier 2/22; Choćbyś ſie wymyłá ſálétrą/ y námnożyłábyś ſobie źielá borith (marg) borith iest źiele do wymywánia brudu ſpoſpobné, iáko v nas mydło. (–) ſplugáwionáś ieſt WujBib Ier 2/22.]

KN, PP