[zaloguj się]
[pdf]

BRACH (22) sb m

a jasne.

Fleksja
sg
A bracha
V brachu

sg A bracha (1). ◊ V brachu (21).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Współmieszkaniec, rodak’ (poufale, protekcjonalnie) (22): Jednemu ſie chce ſtátku/ drugiemu chá, chá, chá/ Wierę nam kiedy zrobią/ vbogiego bráchá. RejZwierz 74v; Nie vkázáć po ſobie/ złey myſli y ſtráchu/ Drzewcem w chłopá vderzyć/ otoż tobie bráchu. BielSat L3v [idem BielSjem 26]; Chceſzli długo zdrow być bráchu/ Pomiernie żyẃ s tego gmáchú. RejZwierc 237v; PaprPan E, H2, M4v; BielSjem 26.
Wyrażenia wykrzyknikowe: »miły (panie) brachu; panie brachu« (14 : 1): Powiedzże nam miły bráchu/ Co ćię przywiodło ku śmiechu. BierEz B2; ForCnR C4v, D2; Wieręć lepiey miły brachu Iednay ſie ſtego przeſtráchu RejRozpr E4v; rzekl chlopczu thenze wyerzschowſki myli brachu ydz my kon oſſyodlay LibMal 1545/103, 1554/188v; RejJóz K4; To obacziſs mili brachu Ze ti i kur będzieſs wſtrachu RejRozm 400; Milcz dla boga myły brachu Nieprzyday mi więczey ſtrachu. RejKup e7, e6, f7v, z6; A wżdy żadny nie zgádnie nigdy z álmánáchu/ Kiedy go śmierć záwoła háywoć pánie bráchu. RejWiz 87v; vźrzałbyś miły pánie bráchu Byś tám był ſkąd ia idę/ żebyś też był w ſtráchu. RejWiz 158v, 71.

TG