[zaloguj się]

BRATOBOJCA (1) sb m

Fleksja

A sg bratob(o)jcę.

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Zabójca brata; fratricida Cn: A cżyli ſię y to ták ſucho zmiele temu/ coby y Káiná brátoboycę/ tułaiącego ſię dla grzechu po świećie/ zámordował? CzechEp 59.

IM