[zaloguj się]
[pdf]

BRODACZ (6) sb m

Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o jasne (tak Cn); a pochylone.

Fleksja
sg pl
G brodåcza brodåcz(o)w
D brodåcz(o)m
A brodåcze

sg G brodåcza (1). ◊ pl G brodåcz(o)w (3). ◊ D brodåcz(o)m (1). ◊ A brodåcze (1).

Sł stp notuje w innym znaczeniu, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Człowiek brodaty, mający duży zarost na dolnej części twarzy; pogardliwie mężczyzna; barbatus, barbatulus, barbiger, multibarbus, pogonatus Cn (6): biyćie/ zábiyćie/ á nie żywćie żadnego brodacżá. BielKron 319v; każda po dzieſiąći głow tym brodacżom dziś zetnie. BielKron 320; BielSat L4; Poiedziem nań [na Syem] ochotnie/będzieli cżás Boży: Choćia náſze brodacże ten náſz Syem zátrwoży. BielSjem 5v, 27v.
Wyrażenie: peryfr. »brodacz długi« = starzec: Było w tym woyſku białych Zorawiow niemáło/ Ktorym ſię drugich rządźić potrzebną rzecż zdáło. Wzorem brodacżow długich/ ktorych moc ácż mnieyſza/ Ale záśię rádá ich we wſzyſtkim głownieyſza. KmitaSpit Bv.

Synonim: brodonos.

BZ