![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [BRODEK] | Następne hasło: [BRODŁO] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BRODKA (4) sb f
o pochylone, a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | bródka |
| A | bródkę |
sg N bródka (3). ◊ A bródkę (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Dem. od „broda” ‘zarost na dolnej części twarzy’; barbula Mącz, Calep, Cn (4): brodka mv ſzyą dopyro puſzcza LibMal 1545/94v; Barbula, Bródká. Mącz 23b; Barbatulus Który máłą bródkę ma. Mącz 23b; Calep 123b.
BZ