« Poprzednie hasło: [BRUKAĆ] | Następne hasło: [BRUKIESZ] » |
BRUKARZ (1) sb m
Fleksja
N sg brukårz.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.
Człowiek zajmujący się ciosaniem kamieni; lithostrota Cn: Faber lapidarius, Brukarz álbo ten który kámienie cieſze. Mącz 113a.
KN