[zaloguj się]
[pdf]

BRZEŻNY (4) ai

e pochylone (w tym Mącz 3 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
mNbrzéżny
Gbrzéżnégo
pl
N subst brzéżné

sg m N brzéżny (2). ◊ G brzéżnégo (1). ◊ pl N subst brzéżné (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Przymiotnik od „brzeg” ‘granica między wodą a lądem, część lądu przylegająca do wody’; li(t)toreus, litorosus Mącz (4): Littoreus, Brzeżny/ co ku brzegowi należy Mącz 196a; A brzéżné w grunćie wzdrygáią ſye ſkáły. KochPieś 7.
Zestawienie: »brzeżny bog; bog brzeżny« (1 : 1): Portunus vel portumnus Deus qui portubus praeest, Brzeżny bóg. Mącz 314a, 314a.

Cf BRZEGNY, BRZEŻNE, BRZEŻYSTY

KN