« Poprzednie hasło: BRZĘK | Następne hasło: BRZĘKAĆ » |
BRZĘKACZ (1) sb m
Fleksja
N sg brzękacz.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Grający na instrumentach strunowych i perkusyjnych, tu: na cymbałach; cymbalistes Calep; cymbalista, pulsator citharae, sistratus, tintinnaculus Cn: Cymbalistes. Brzękacz. Calep 283a.
BC