Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. BUF

Następne hasło: BUGAJ »

BUFIK (4) sb m

Fleksja

I sg bufiki(e)m (4).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Dem. od „buf”; bufa, bufka (4)

Dem. od „buf”; bufa, bufka (4): Szata Altambaſu złotoglowu, s czerwonim Axamitem Opadla [...] Rekawi z bufikiem. WyprKr 59v; Szata Podgardlo. Axamitu czarne^go po Hispanſku vcziniona z bufikiem. WyprKr 66, 41v, 67.