![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BURKOWNIK | Następne hasło: BURKOWY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BURKOWNY (1) ai
Tekst nie oznacza ó; prawdopodobnie o jasne (tak w brukowy).
Fleksja
I sg n burkownym.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „bruk, burk” ‘hulanka, burda’: Cżego mnie namni nie wſtyd bom pocżćiwie ſtráćił/ Nie w kárty áni w koſtki ánim ſię też bráćił. Z wſzetecżeńſtwem burkownym więc mię to nie boli/ Y wytrwam to do cżáſu ćierpliwie powoli. CzahTr Iv.
KN