Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CEBULNIK

Następne hasło: [CEBULOWATY] »

CEBULNY (16) ai

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	cebulny	n	N	cebuln(e)
	G	cebuln(e)go		G	cebuln(e)go
	I	cebulnym		I

sg m N cebulny (1). ◊ G cebuln(e)go (3). ◊ I cebulnym (5). ◊ n N cebuln(e) (1). ◊ G cebuln(e)go (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Znaczenia

Przymiotnik od „cebula” (16)

Przymiotnik od „cebula”; caepitius Cn (16): [miętus] dobri z pieprzem, z gąſzcżem z czebulnym FalZioł IV 43d; Talia, folliculus caeparum, Calep. Perze cebulne. Mącz 438d; SienLek 47.

Wyrażenia: »ogrod cebulny« (1): Caepina – Ogrod cebulny. Calep 148b.

»olejek cebulny« (1): gdy korzeń Diptamow będzie ſtłucżony z oleykiem czebulnym á te^go przyłoż na mieſcze vkąſzone FalZioł I 41c.

»sok cebulny« [szyk 10 : 1] (11): Też gdi ſok czebulny zmieſzaſz zoliwą á tim namażeſz brodawki ſpądza ie precż. FalZioł I 27c, I 27c [4 r.], 58d, 80a, IV 18c, V 79v; SienLek 47, 79.

Cf CEBULOWY