[zaloguj się]

CECHOWNIK (1) sb m

Fleksja

N pl cechownicy.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Członek związku, stowarzyszenia: Curiales, alias Tribules, Cechownicy/ którzy do yednego cechu álbo bráctwá należą. Mącz 73a.

ZZa