[zaloguj się]
[pdf]

CEFALIKA (1) sb f

e oraz oba a jasne.

Fleksja
sg
N cefalika
G cefaliki
A cefalikę

sg N cefalika. ◊ [G cefaliki. ◊ A cefalikę.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. lek. Prawdopodobnie żyła główna górna; vena cava superior (1): Cżtyrzy żyły na przednieyſze od ſercza pochodzą [...]. Pirwſza Cephalica to ieſt głowna GlabGad E5v.
2. [lek. Żyła kończyny górnej, zwana teraz odpromieniową, niegdyś główną albo głowową (z powodu puszczania z niej krwi przy bólach głowy); vena cephalica [główny, do głowy należący – cephalicus Cn]: Cepháliki to ieſt głowney żyły puſzcżánie z obudwu ſtron/ pomaga przećiw pełnośći nábiegłości/ y inſzym niedoſtátkom głowy SienHerb, 419; iż znácznieyſzą żyłę/ á nie cephálikę/ áni ſálwátellę wſpominam/ wiédz ták że to wſzytko zá iedno/ tę álbo owę puśćić: gdyż a vena cava wſzytki iednáko idą/ ták pulmatica/ ták mediana/ iáko y cepháliká OczkoPrzymiot 337‒338.]

Synonim: 2. »żyła głowna«.

FP