![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: CEKLARZ | Następne hasło: CEKLMISTRZ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CEKLATUM (1) sb n indecl
e prawdopodobnie jasne; a pochylone.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. ceklacya.
Łazikowanie, włóczęgostwo nocne; tu w funkcji przysłówka: włócząc się po nocy:
Zwrot: »ceklatum chodzić«: Zdać ſie też zá pociechę cáłą noc pić/ ſkákáć/ bębnáć/ piſkáć/ cżeládzi wiele chowáć/ ceklatum chodzić/ y inych rozlicżnych wſzetecżnośći vżywáć. RejZwierc 114.
Cf CEKLACYJA
DM