[zaloguj się]
[pdf]

CENAR (2) sb m

e pochylone, a jasne.

Fleksja
sg
N cenar
L cenarze

sg N cenar (1). ◊ L cenarze (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Nazwa staropolskiego tańca (2):
Szereg: »cenar, (i) goniony« (2): Abowiem vmyſł ſtátecżny á wſpaniły nigdy ſie okázáć nie może/ iedno w rzecżach w przećiwnych. Bo pewnie w cenárze áni w gonionym nic ſie tám nie okaże. RejZwierc 86v; Tám będą gadki pokrité/ Tám trefné plęſy z vkłóny/ Tám cenár/ y gonióny. KochSob 70.

FP