![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: CHAŁUPKA | Następne hasło: CHAŁUPOWAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CHAŁUPNIK (3) sb m
a jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | chałupnik | chałupnicy |
sg N chałupnik (1). ◊ pl N chałupnicy (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Chłop pańszczyźniany, posiadający tylko własną chałupę (3): Do plewidłá/ ogrodnicy/ komornicy/ cháłupnicy/ kácżmarze/ rzemieślnicy/ więcey powinni niż oracże. GostGosp 158, 102, 158.
KW