[zaloguj się]

CHAOS (1) sb n a. m

Fleksja

A sg chaos.

stp, Cn brak, Linde XVIIIXIX w.

Według pojęć starożytnych pierwotna bezkształtna materia, z której powstał świat [chaoszamieszanie wszystkich rzeczy wespołek, skąd elementa a żywioły i insze wszystki rzeczy początek swój mają, jako poetowie o tym piszą. Mącz 51a; chaosmieszanina Calep; mieszanina, rzeczy pomieszane; pomieszanie, zamieszanie; przeciąg placu abo czasu; zamieszaniechaos Cn]: Bog ná pocżątku gdy niebo y źiemię Stworzył [...]: Rozdźielił Chaos ná cżtery oſády Z ſwey Boſkiey rády. KlonFlis B4.

KW