[zaloguj się]

CHŁOPOWIC (6) sb m

Oba o jasne.

Fleksja
sg pl
N chłopowic
G chłopowiców

sg N chłopowic (3).pl G chłopowiców (3).

stp, Cn notuje, Linde XVIXVII w.

Pochodzenia chłopskiego, syn chłopski; homo plebeius, ignobilis Mącz; coloni filius Cn (6): Ignobilis, Nieznáyomy/ Niesławny/ Chłopowic/ gbur. Mącz 248d; Obscuro genere natus, Chłopowic. Mącz 257b, 303c; ZAbiégáiąc ſwéy woléy ták młodych chłopowiców [adolescentes plebeiorum JanStat 1082]/ iáko ſpuſtoſzéniu dóbr/ gdyż przez młódźiéńce/ ze wśi od właſnych rodźiców odchodzącé/ wśi bywáią ſpuſtoſzoné/ dla niedoſtátku robotników SarnStat 200 [idem (2)] 660, 919.

DM