Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CHMIELIK

Następne hasło: CHMIELNICA »

CHMIELINA (2) sb f

e jasne.

Fleksja

	pl
N	chmieliny
A	chmieliny

pl N chmieliny (1). ◊ A chmieliny (1).

Sł stp (aneks), Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Długie, cienkie, kosmate gałązki (wąsy) chmielowe; pęd chmielu (2)

Długie, cienkie, kosmate gałązki (wąsy) chmielowe; pęd chmielu; caulis, scapus lupuli Cn (2): Maritae etiam arbores dicuntur, Drzewá po których ſie chmieliny álbo winne wićy puśćiły. Mącz 210a; chmieliny y mákowinę też palić ná popioły/ bo ſą potrzebne. GostGosp 124.