« Poprzednie hasło: CHMURAĆ SIĘ | Następne hasło: CHMURAWY » |
CHMURAWA (6) sb f
-a- (4), -å- (1) Mącz (4 : 1); końcowe a jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | chmurawa | chmurawy |
G | chmurawy | chmuråw |
A | chmurawy |
sg N chmurawa (1). ◊ G chmurawy (1). ◊ pl N chmurawy (2). ◊ G chmuråw (1). ◊ A chmurawy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).
Pochmurność; opary; całkowite zaniesienie nieba chmurami; halitus terrae, nimbus, nubes, nubilum Mącz (6): Halitus terrae, Dym álbo chmurawy/ páry ktore z ziemie wychodzą. Mącz 152d; Nimbus aliquando pro nube accipitur, Miáſto obłoku á chmuráwy co pogáńſtwo zá ſpuſzczánie bogów ná ziemię z niebá trzimáli. Mącz 247b; Nubilum, Chmuráwá/ Záſupienie powietrza. Mącz 252b; Nubilosus, Obłocziſty/ Chmuráwy/ Pełny chmuraw y obłoków. Mącz 252b; Tenebrae et coecae nubes, Czarne chmuráwy. Mącz 446a, 252b.
Cf CHMURNOŚĆ
DM