[zaloguj się]
[pdf]

CHRZAN (39) sb m

-a- (37), -ą- (2).

a pochylone.

Fleksja
sg pl
N chrzån
G chrzånu
D chrzånowi
A chrzån chrzåny
I chrzån(e)m
L chrzånie

sg N chrzån (15). ◊ G chrzånu (9). ◊ D chrzånowi (1). ◊ A chrzån (2). ◊ I chrzån(e)m (10). ◊ L chrzånie (1). ◊ pl A chrzåny (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

bot. Cochlearia Armoracia L. (Rost); roślina z rodziny krzyżowych, której korzeń używany jest jako przyprawa lub środek leczniczy; raphanus Calep, Cn; raphanus maior Cn (39): Korzeń ma biały okrągły iakho chrzan FalZioł I 92d; Radix. Chrzan Retitz. FalZioł I 117a; Gorcżycze/ chrzanu/ rzodkwie [...] niechay FalZioł V 64v, I 117a [2 r.], b, c [2 r.], d [3 r.], 143b (18); Wierę też niezły zoctem chrzan RejRozpr H2v, H2v; Goski A16; weźmi Winá dobrego álbo Máłmázyey wkroy w kwartę trzy korzenie chrzanu SienLek 106v; Chrzan/ Raphanus maior, Sinapi Perſicum: Merretich. SienLek 247v, 9v, 42, 43v, 63, 165, 173, Xv; GórnDworz F; RejPos 225v; Bowiem rzodkieẃ/ chrzan/ ocet/ ogorek/ barſzcż miły/ V nich wſzytki przyſmáki/ włożywſzy ſłoniny. RejZwierc 242v, 231v, 251v; CzechRozm 223; Rhaphanus ‒ Chrząn. Calep 922b; Chrzany/ Piotruſzki [...] na źimę pochowáć GostGosp 68, 167.

W charakterystycznym połączeniu: korzeń chrzanu (2).

AL