[zaloguj się]
[pdf]

CIELĄTKO (7) sb n

e prawdopodobnie jasne (tak w cielec), o jasne.

Fleksja
sg pl
N cielątko
G cielątek
A cielątko cielątka
V cielątko

sg N cielątko (1). ◊ A cielątko (3). ◊ V cielątko (1). ◊ pl G cielątek (1). ◊ A cielątka (1).

Sł stp brak, Cn s.v. cielę, Linde XVII – XVIII w.

Dem. od „cielę” ‘potomek krowy’; vitulus Cn (7): Dla ćiebieć me ćielątko/ Puſzcżono mię táko prętko. BierEz Sv; RejWiz 14v; A ſam Abráhám bieżawſzy do trzody wźiął ćielątko [filium bovis] młode BibRadz Gen 18/7, Gen 18/8; SkarŻyw 285; Pan podrobi ie iáko ćielątká z Libanu LatHar 347; Y iśćiło ſię Proroctwo Izáiaſzá: Iż [...] lámpártowie do ćielątek przyſtawáli SkarKazSej 679b.

Cf CIOŁASZEK

MM